για την υπεράσπιση των κοινωνικών αγώνων και των χώρων που τους πράττουν

Στις γειτονιές μας και στις πόλεις μας υπάρχουν χώροι και κτήρια υπό κατάληψη που χρησιμοποιούνται από ομάδες ανθρώπων σύμφωνα με τις πολιτικές και κοινωνικές τους ανάγκες. Οι μόνιμες αυτές καταλήψεις των κτηρίων αποτελούν ελευθεριακούς χώρους που λειτουργούν με γνώμονα τις συνελεύσεις και την αδιαμεσολάβητη δράση των ανθρώπων που τις απαρτίζουν. Ο λόγος και οι κοινωνικές δράσεις που παράγονται μέσω συνελεύσεων, συζητήσεων και εκδηλώσεων πολιτικού και κοινωνικού περιεχομένου αποτελούν προϊόν αμεσοδημοκρατικών διαδικασιών και αντιεραρχικών δομών, ενώ ταυτόχρονα το κύριο χαρακτηριστικό της οργάνωσης του χώρου και της ζωής μέσα στις καταλήψεις είναι η αλληλεγγύη, το μοίρασμα και η αυτοδιαχείριση τους από τις ομάδες ανθρώπων που συμμετάσχουν σε αυτές.

Σήμερα ερχόμαστε αντιμέτωποι με την καταστολή της λειτουργίας των χώρων αυτών, κάποιοι έχουν ήδη εκκενωθεί από την αστυνομία τον τελευταίο μήνα, όπως είναι το ελευθεριακό στέκι στη Βέροια και η κατάληψη Δέλτα στη Θεσ/νίκη και άλλοι απειλούνται από την άμεση εκκένωσή τους, όπως η κατάληψη της Φάμπρικα Υφανέτ στη Θεσ/νίκη. Όλα αυτά συμβαίνουν σε μια συγκυρία όπου η ύπαρξη αυτοοργανωμένου αγώνα δε θα μπορούσε παρά να ”ενοχλεί” τα συμφέροντα του κράτους, σε μια συγκυρία που ο καπιταλισμός δημιουργεί στις κοινωνίες μας συνθήκες κανιβαλισμού, εντατικοποίησης, ανθρώπινης αποξένωσης και καταπίεσης, σε μια συγκυρία που οι επιθέσεις της αστυνομίας και του φασισμού οξύνονται.

Είμαστε αλληλέγγυες/οι και στηρίζουμε των αγώνα για τη συνέχιση της ύπαρξης και της λειτουργίας τους και τη διαφύλαξη των κοινωνικών αγώνων που παράγονται μέσω αυτών. Θεωρούμε ότι η επίθεση που δέχονται πλήττει και εμάς τους ίδιους σαν αγωνιζόμενους/ες, διότι αν και δεν ταυτιζόμαστε πλήρως πολιτικά ο αγώνας μας έχει πολλά κοινά χαρακτηριστικά, άρα δεν μπορούμε να παραβλέπουμε τη συμβολή τους και στους δικούς μας αγώνες.

Τέλος όσον αφορά τον προβληματισμό που μπορεί να τεθεί για το ότι η κατάληψη ενός δημόσιου ή ιδιωτικού κτηρίου είναι παράνομη σύμφωνα με τους νόμους των κυρίαρχων, απαντάμε λέγοντας ότι δε διαχωρίζουμε τις πράξεις σε παράνομες και νόμιμες αλλά σε ”ηθικές” και ”ανήθικες” σύμφωνα με το αν μπορούν ή όχι να ενισχύσουν και να προωθήσουν τον αγώνα για μια ελεύθερη κοινωνία.

μπροστά στην αυξανόμενη καθημερινή βαρβαρότητα
ή θα μοιραστούμε τον αγώνα
ή θα μοιραστούμε τον κανιβαλισμό

ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ
Παρασκευή 19/10, ώρα 18:00, Καμάρα

 

συνέλευση αδιαμεσολάβητου αγώνα φυσικού
15.10.2012

 


[Σ.τ.ΑΠΗΜ] εκτός από την παρούσα αναδημοσίευση, το κείμενο μοιράστηκε και στη ΓΣ συλλόγου ηλεκτρολόγων – μηχανολόγων στις 16.10.2012

Αφήστε μια απάντηση