Στις 11/2/21 υπερψηφίστηκε ο νόμος Κεραμέως-Χρυσοχοΐδη , για τη δευτεροβάθμια και τη τριτοβάθμια εκπαίδευση, στο πλαίσιο της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης που λαμβάνει χώρα τις τελευταίες δεκαετίες στην Ελλάδα, απ’ όλες της κυβερνήσεις ανεξαιρέτως, σύμφωνα με τις κατευθύνσεις της ΕΕ και του Ο.Ο.Σ.Α.. Πιο συγκεκριμένα, ο εν λόγω νόμος φέρνει μεταξύ των άλλων πειθαρχικά, όρια φοίτησης που οδηγούν σε διαγραφές, κάμερες, κάρτες εισόδου, ελάχιστη βάση εισαγωγής και πανεπιστημιακή αστυνομία. Η κυβέρνηση πέρασε αυτόν τον νόμο εκμεταλλευόμενη την καταστολή που επέφερε η ίδια, με πρόσχημα την πανδημία, την στιγμή που οι σχολές ήταν κλειστές κι εμείς αποκλεισμένα από τον κοινωνικό μας χώρο. Παρόλα αυτά τα αντανακλαστικά μας ήταν άμεσα και καταφέραμε να συσπειρωθούμε και να στήσουμε αναχώματα απέναντι στα σχέδια του κράτους.
Στις 22/2/21, με απόφαση των φοιτητικών συλλόγων Πολιτικών Επιστημών, Ηλεκτρολόγων Μηχανολόγων Μηχανικών και Φυσικού, πραγματοποιήθηκε η κατάληψη της πρυτανείας του ΑΠΘ στο πλαίσιο του αγώνα μας ενάντια στο νόμο Κεραμέως-Χρυσοχοΐδη. Από την πρώτη μέρα το εγχείρημα αυτό δέχτηκε κατασταλτική επίθεση από δυνάμεις της αστυνομίας με ξυλοδαρμούς και 31 συλλήψεις φοιτητ(ρι)ών εντός του campus. Η απόπειρα εκκένωσης όχι μόνο δεν επετεύχθη αλλά οδήγησε σε περαιτέρω μαζικοποίηση του κινήματος, είτε στα πλαίσια της κατάληψης που συσπείρωσε παραπάνω φοιτητικούς συλλόγους και αλληλέγγυο κόσμο, είτε στους δρόμους όπου χιλιάδες άνθρωποι διαδήλωσαν ενάντια στην κρατική καταστολή και την πρώτη εφαρμογή του νόμου. Η στοχοποίηση της κατάληψης συνεχίστηκε με την αποτυχημένη απόπειρα εκκένωσης της τη Δευτέρα 8/3 και τελικά με την εκκένωση της τα χαράματα της Πέμπτης 11/3, λίγες ώρες πριν την αποφασισμένη λήξη της με αποτέλεσμα άλλες 16 συλλήψεις.
Μέσα σε αυτή τη συνθήκη δημιουργήσαμε πρόσφορο έδαφος για την ενεργοποίηση και κινητοποίηση παραπάνω φοιτητικών συλλόγων και καταφέραμε να διευρύνουμε τον αγώνα και στις σχολές μας. Συγκεκριμένα μέσω καταλήψεων και δράσεων που έλαβαν χώρα εντός του πανεπιστημιακού χώρου καταφέραμε την επανοικειοποίηση του, παρά τις πρώτες προσπάθειες αποκλεισμού του από δυνάμεις καταστολής. Μέσω αυτών των δράσεων και κινητοποιήσεων το πανεπιστήμιο αποτέλεσε και πάλι σημείο αναφοράς και συνάντησης, ανοιχτό προς όλη την κοινωνία.
Η 15 Απρίλη ήταν η αρχή, όλοι στον αγώνα για την ανατροπή!!
Κάπως έτσι φτάσαμε στο άτυπο ραντεβού που είχε τεθεί από το κράτος στις 15/4, ημερομηνία στην οποία ο Χρυσοχοΐδης μας είχε απειλήσει με την ίδρυση αστυνομικού τμήματος εντός του ΑΠΘ. Η κρατική τρομοκρατία δεν μας πτόησε για ακόμη μια φορά και στις 15/4 κατεβήκαμε γύρω στις 7000 στον δρόμο, ενώ οι σύλλογοί μας είχαν αποφασίσει, μέσα από μαζικές τους διαδικασίες την εκ νέου κατάληψη της Πρυτανείας από τις 13 έως τις 16 Απρίλη. Με τις ευρείς αγωνιστικές δράσεις που πραγματοποιήσαμε όλο το προηγούμενο διάστημα, που κλιμακωτά οδήγησαν μέχρι τις 15 Απρίλη, καταφέραμε να αναστείλουμε έστω και προσωρινά μια πτυχή της εφαρμογής του νόμου. Οι προσωρινές μας νίκες όμως δεν μας εφησυχάζουν, ο αγώνας μας είναι συνεχής μέχρι και την πλήρη απόσυρση του νόμου Κεραμέως – Χρυσοχοΐδη και μέχρι να επιβάλλουμε τους όρους που θέλουμε να ζούμε και να σπουδάζουμε. Νίκη δεν αποτελεί μόνο το ότι το κράτος συνειδητοποίησε ότι δεν έχει τη δυναμική να μας φιμώσει και να μας καταστείλει. Νίκη αποτελεί και αυτό που συμβαίνει στο campus του ΑΠΘ τις τελευταίες εβδομάδες: η επανοικειοποίηση του κοινωνικού χώρου από τις/τους φοιτήτ(ρι)ες και από και άλλα στρώματα της κοινωνίας που αναζητούσαν μια ανάσα ελευθερίας, στην δύσκολη αυτή συγκυρία που διαβιούμε. Επανοικειοποίηση που επιτεύχθηκε μέσα από τις πολιτικές και πολιτιστικές μας δράσεις (εκδηλώσεις, δια ζώσης αντιμαθήματα, μαθήματα αθλητισμού, μουσικά δρώμενα κλπ.). Όλες αυτές οι δράσεις και άλλες πολλές που πραγματοποιούνται τον τελευταίο καιρό στο campus του ΑΠΘ αποτελούν μορφές αντίστασης και πάλης στις κυβερνητικές πολιτικές και αναδεικνύουν την πολιτική και κοινωνική σημασία του Ασύλου και του Πανεπιστημίου, που ανήκει σε όλη την κοινωνία.
Για τη συνέχιση του αγώνα…
Για να μπορέσει να συνεχιστεί ο αγώνας μας απαραίτητο είναι να συνδεθεί και με το μαθητικό κίνημα καθώς οι μαθητ(ρι)ές πλήττονται και αυτοί από το νόμο 4777. Με την ελάχιστη βάση εισαγωγής, σε συνδυασμό με την υπάρχουσα Τράπεζα Θεμάτων και τις αλλαγές στα μηχανογραφικά στις Πανελλαδικές εξετάσεις, αποκλείονται το 1/5 των εισακτέων του Πανεπιστημίου. Αυτή η πτυχή του νομοσχεδίου που στοχεύει τους/τις μαθητές/τριες της δευτεροβάθμιας ενισχύει ακόμη περισσότερο τους ήδη υπάρχοντες ταξικούς φραγμούς στην εκπαίδευση και οδηγεί και στην υποβάθμιση της δημόσιας παιδείας για να εξυπηρετηθεί ο σκοπός της δημιουργίας της αγοράς των ιδιωτικών κολλεγίων και να δημιουργηθεί ένα ευέλικτο εργατικό δυναμικό με βάση τις τρέχουσες οικονομικές ανάγκες.
Γι’ αυτό καλούμε και τους/τις μαθήτ(ρι)ες της χώρας να αγωνιστούν στα σχολεία τους με καταλήψεις, γενικές συνελεύσεις και στηρίζοντας στον δρόμο όλες τις επόμενες κινητοποιήσεις.
Αφορμή για τις μαζικές κινητοποιήσεις του τελευταίου διαστήματος αποτέλεσε το αίτημα του φοιτητικού κινήματος για την κατάργηση του νόμου Κεραμέως- Χρυσοχοΐδη. Παρόλα αυτά τα αιτήματά μας δεν είναι συνδεδεμένα μόνο με συντεχνιακές διεκδικήσεις στον χώρο της εκπαίδευσης, αλλά και με τον κοινωνικό αγώνα και τα κοινωνικά αιτήματα της υπόλοιπης κοινωνίας. Για παράδειγμα για να μην μείνουμε περιχαρακωμένοι στον χώρο του κάμπους προχωρήσαμε, αρκετοί φοιτητικοί σύλλογοι, σε εξωστρεφείς δράσεις όπως σε μοιράσματα κειμένων σε λαϊκές αγορές και νοσοκομεία, προκειμένου να δείξουμε ότι συντασσόμαστε με τον αγώνα των υπόλοιπων κοινωνικών στρωμάτων (άνεργοι, μετανάστριες, υγειονομικοί κλπ.) που δίνουν καθημερινά την μάχη μέσα σε αυτή τη δύσκολη κοινωνική πραγματικότητα που βιώνουμε.
Το τελευταίο διάστημα οι πολλαπλές κινητοποιήσεις και δράσεις του φοιτητικού κινήματος στη Θεσσαλονίκη έφτασαν σε μια πρωτόγνωρη, δεδομένης της συγκυρίας, μαζικότητα. Ωστόσο, για να πέσει ο νόμος πιστεύουμε ότι το φοιτητικό κίνημα οφείλει να λάβει πανελλαδικά χαρακτηριστικά, αυτό που γίνεται στην Θεσσαλονίκη πρέπει να γίνει και στις υπόλοιπες πόλεις της Ελλάδας.
Γι’ αυτό καλούμε τους/τις φοιτητ(ρι)ες σε όλη την Ελλάδα να κάνουν γενικές συνελεύσεις στους συλλόγους τους, να προχωρήσουν σε καταλήψεις των σχολών τους και να αγωνιστούν στον δρόμο όλο το επόμενο διάστημα.
Συντονιστικό Γενικών Συνελεύσεων
Σ.Φ. Αγρονόμων & Τοπογράφων Μηχανικών, Αρχιτεκτονικής, Βιολογικού, Γεωλογικού, Δημοσιογραφίας & ΜΜΕ, Ηλεκτρολόγων Μηχανολόγων Μηχανικών, Κινηματογράφου, Μαθηματικού, Πολιτικών Επιστημών, Φυσικού, Χημικού, Ψυχολογίας