Αλληλεγγύη στην κατάληψη “στέκι στο Βιολογικό”
Τον Σεπτέμβριο ανατέθηκε από το πανεπιστήμιο του ΑΠΘ σε εργολαβική εταιρεία έργο με τον τίτλο “Εσωτερικές διαρρυθμίσεις χώρων ισογείου κτιρίου βιολογίας για τις ανάγκες της Σ.Θ.Ε. (σχολή θετικών επιστημών, ισόγειο κτίριο)“. Oι χώροι στους οποίους αναφέρεται ο τίτλος, δεν είναι άλλοι από τους χώρους του στεκιού του βιολογικού, χώρους δηλαδή που είναι κατειλημμένοι εδώ και 34 χρόνια. Πιο απλά, το πανεπιστήμιο σκοπεύει να εκκενώσει την κατάληψη του στεκιού και να μετατρέψει τον χώρο σε μια αίθουσα αναμονής την οποία θεωρεί απαραίτητη (!) για την λειτουργία της ΣΘΕ. Μάλιστα, πριν λίγες μέρες είχαμε και τις πρώτες ενέργειες στο πλαίσιο του έργου, αφού συγκεκριμένα, εκτός των εργασιών στους υπόλοιπους χώρους της σχολής, τοποθετήθηκαν σημάδια πάνω σε τοίχους του στεκιού, προμηνύοντας ουσιαστικά την κατεδάφιση τους.
Είναι σημαντικό να αναφερθεί πώς το στέκι στο Βιολογικό αποτελεί την μακροβιότερη κατάληψη στην πόλη της Θεσσαλονίκης. Στα 34 αυτά χρόνια πλήθος αγωνιζομένων έχουν στεγάσει τις επιθυμίες τους, την πολιτική τους δράση μέσω της αυτό-οργάνωσης. Αναπόσπαστο επίσης χαρακτηριστικό της κατάληψης αυτής είναι οι αντι-εμπορευματικοί όροι έκφρασης και το DIY. Εκτός των άλλων, το στέκι στο Βιολογικό είναι και ένα χώρος όπου έχουμε περάσει όμορφα μέσα σε αυτόν, από τις αμέτρητες μουσικές (και όχι μόνο) εκδηλώσεις που έχει στεγάσει, μέχρι και το καθημερινό μας πέρασμα και τις ξέγνοιαστες κουβέντες μας μέσα σε αυτόν. Πάνω από όλα όμως το στέκι στο Βιολογικό είναι κατάληψη και ως τέτοια θα την υπερασπιστούμε.
Οι καταλήψεις δεν είναι μόνο οι τοίχοι, τα κτίρια, τα ντουβάρια τους. Είναι οι ζωντανοί χώροι όπου βρισκόμαστε, συζητάμε, συλλογικοποιούμαστε, ερωτευόμαστε και μιλάμε για όλα όσα μας προβληματίζουν. Οι καταλήψεις, διαχρονικά, αποτελούν ένα σημαντικό μέσο πάλης στα χέρια μας. Στα χέρια καταπιεσμένων ατόμων, φοιτητριών, εργαζομένων, στα χέρια όσων ονειρεύονται έναν κόσμο διαφορετικό, με βάση την αλληλεγγύη και την ελευθερία. Είναι οι χώροι όπου βρίσκουν στέγη και ακούγονται δυνατά όλες οι ανάγκες μας. Οι τόποι όπου μέσα από τις διαδικασίες, τις συνελεύσεις, τις συζητήσεις, τις εκδηλώσεις οι επιθυμίες μας παίρνουν σάρκα και οστά. Στα δικά μας μάτια οι καταλήψεις δεν αποτελούν νησίδες ελευθερίας μέσα στο κρατικό και καπιταλιστικό βούρκο αλλά ένα εφαλτήριο κοινωνικών αγώνων.
Και ακριβώς όλα αυτά είναι που τους ενοχλούν. Δεν μας κάνει καμία εντύπωση το ότι βλέπουμε την πολιτική του κράτους σε ότι αφορά κατειλημμένους χώρους να επεκτείνεται πλέον και εντός του πανεπιστημίου και να υιοθετείται από πρυτάνεις και κοσμήτορες. Δεν εκπλησσόμαστε που το πανεπιστήμιο του ΑΠΘ θέλει να αντικαταστήσει την ζωντάνια και την κινητικότητα που χαρακτηρίζει το στέκι του βιολογικού και να φέρει σε αυτό την αποστείρωση και την εντατικοποίηση που διέπει άλλωστε και τους περισσότερους χώρους εντός του ΑΠΘ. Η εκπαιδευτική αναδιάρθρωση μετά από τόσα και τόσα νομοσχέδια, που είχαν ως κερασάκι τον νόμο 4777, φαίνεται πως πλέον περνάει μέσα από τις εκκενώσεις των καταλήψεων εντός του πανεπιστημίου και την μετατροπή των περισσότερων χώρων του ΑΠΘ είτε αυτοί είναι υπό κατάληψη, είτε αποτελούν δημόσιους χώρους (όπως για παράδειγμα το τρίγωνο του πολυτεχνείου) σε χώρους εργασίας και διαβάσματος. Χώρους δηλαδή ‘απολύτως παραγωγικούς’ στην δικιά τους λογική και κοσμοθεωρία, όπου το αυριανό εργατικό δυναμικό όχι απλά δεν προβληματίζεται, δεν συζητά, δεν συλλογικοποιείται αλλά προετοιμάζεται εντατικά για την ‘αρένα’ της αγοράς εργασίας στην οποία αναπόφευκτα θα οδηγηθεί.
Εμείς σε κάτι τέτοιο δεν μπορούμε παρά να σταθούμε απέναντι και να δείξουμε έμπρακτα την αλληλεγγύη μας στο στέκι του βιολογικού. Θεωρούμε πως κάθε κατειλημμένο στέκι εντός του campus του ΑΠΘ είναι ακριβώς οι τόποι όπου στεγάζουν τις ανάγκες και τις επιθυμίες μας, χώροι μέσα από τους οποίους προσπαθούμε να αντισταθούμε στην υποτίμηση των ζωών μας που μας επιβάλλεται συνεχώς, αλλά και μικρές ανάσες ελευθερίας και ξεγνοιασιάς απέναντι στο άγχος, το στρες, την κούραση που αντιμετωπίζει καθημερινά καθεμιά από εμάς. Μέσα σε μια εποχή όπου δεχόμαστε πόλεμο σε όλους τους τομείς μέσω αντιδραστικών εκπαιδευτικών, εργασιακών και άλλων νομοσχεδίων ξεκαθαρίζουμε ότι δεν θα μείνουμε με σταυρωμένα τα χέρια απέναντι σε οποιαδήποτε απόπειρα εκκένωσης των χώρων μας. Μπάτσοι, πρυτάνεις και κοσμήτορες σας κάνουμε για άλλη μια φορά σαφές λοιπόν ότι τα στέκια θα παραμείνουν ως έχουν, οι χώροι και οι τόποι δηλαδή όπου μέσα από αδιαμεσολάβητες και οριζόντιες διαδικασίες θα αντιστεκόμαστε σε κάθε πτυχή αυτής της υποτίμησης, οι χώροι όπου οι έννοιες της αλληλεγγύης, της ενσυναίσθησης, του συλλογικού τρόπου σκέψης θα συνεχίσουν να ανθίζουν.
Αυτόνομη Παρέμβαση ★ Ηλεκτρολόγων-Μηχανολόγων
Τακτική Συνέλευση Σχήματος κάθε Τετάρτη στις 14.00 στο στέκι στο Φουαγιέ