Στηρίζουμε τη συγκέντρωση για τα 2 χρόνια από τη δολοφονία του Κώστα-Κάλο Φραγκούλη την Πέμπτη 5/12 στις 18:00 στην Καμάρα και τις πορείες για τα 16 χρόνια από τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου 6/12 στις 12:00 και στις 18:00 στην Καμάρα
Ο αντιτσιγγανισμός οπλίζει – η αστυνομία δολοφονεί
5 Δεκεμβρίου του 2022 ο 16χρονος Κώστας Φραγκούλης πυροβολείται από μπάτσους γιατί δεν είχε πληρώσει ένα 20αρικο βενζίνη, γεγονός που προκάλεσε καταδίωξη από μηχανές της ομάδας ΔΙΑΣ και κατέληξε στον θάνατό του μία εβδομάδα αργότερα στις 13/12. Τα τελευταία τρία χρόνια έχουμε δει τρεις δολοφονίες Ρομά από την αστυνομία με καθαρά ρατσιστικά κριτήρια, χωρίς να ξέρουμε πόσες είναι αυτές για τις οποίες δεν μάθαμε ποτέ. Τον Οκτώβριο του 2021, ο 18χρονος Νίκος Σαμπάνης δολοφονείται από 38 σφαίρες της ομάδας ΔΙΑΣ, ενώ μόλις πριν λίγους μήνες, σε έφοδο των μπάτσων στον καταυλισμό Σοφό του Ασπρόπυργου, συλλαμβάνεται ο πατέρας του, στην προσπάθεια να απομακρύνει τα δακρυγόνα από τον καταυλισμό, ο οποίος, με συνοπτικές διαδικασίες, καταδικάζεται δύο μέρες μετά. Τον Νοέμβριο του 2023 δολοφονείται ο 17χρονος Χρήστος Μιχαλόπουλος, ο οποίος, σύμφωνα με τη μαρτυρία του αδερφού του που βρισκόταν μαζί του, εξαναγκάστηκε από μπάτσο να βγει από το αμάξι του όπου και δολοφονήθηκε.
Προφανώς δεν μιλάμε για τυχαία περιστατικά, αλλά για μια κρατική πολιτική βαθιά ρατσιστική. Το κράτος βλέπει τους Ρομά (και όχι μόνο) ως “πλεονάζοντες” πληθυσμούς, πληθυσμούς που δεν έχει καταφέρει να εντάξει πλήρως στην καπιταλιστική κανονικότητα και για να καταφέρει να τους “διαχειριστεί” χτίζει ένα πολύ συγκεκριμένο αφήγημα: αυτό του μικρο-εγκληματία, του παράνομου, του ανεξέλεγκτου, του περιθωριακού και ημι-νόμιμου. Το αφήγημα αυτό έχει ριζώσει τόσο έντονα σε μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας, σε σημείο που δολοφονίες όπως αυτές δεν αντιμετωπίζονται σαν αναίτιες και ρατσιστικές δολοφονίες ανθρώπων, γεγονός που δίνει την κάλυψη στους μπάτσους να συνεχίσουν να τις διαπράττουν χωρίς να έρχονται αντιμέτωποι με τις συνέπειες.
Κανένας Δεκέμβρης δεν τελείωσε ποτέ
Στις 6 Δεκεμβρίου του 2008 δολοφονείται ο 16χρονος Αλέξης Γρηγορόπουλος από το όπλο του μπάτσου Επαμεινώνδα Κορκονέα στα Εξάρχεια. Η δολοφονία αυτή πυροδοτεί μια απ’ τις εντονότερες πρόσφατες εξεγέρσεις στην Ελλάδα, όπου ένα ετερόκλητο πλήθος κόσμου βγαίνει μαζικά στο δρόμο με συγκρουσιακά χαρακτηριστικά, όχι μόνο για την δολοφονία του Αλέξη αλλά αντιτιθέμενο σε ό,τι καθημερινά το καταπιέζει, στο σάπιο καπιταλιστικό σύστημα. Κάθε καταπιεσμένος και περιθωριοποιημένος βρίσκει τον χώρο να αντισταθεί στην ολοένα αυξανόμενη καταστολή που δέχεται.
Εμείς κάθε χρόνο προσπαθούμε στη μνήμη της εξέγερσης αυτής να βάζουμε τα περιεχόμενα που καταπιέζουν εμάς τις ίδιες, που πολλά από αυτά μπορεί να είναι και κοινά με εκείνα του Δεκέμβρη του 2008. Βγαίνουμε στο δρόμο ενάντια στις κρατικές δολοφονίες, είτε αυτές παίρνουν τη μορφή νεκρών σε σύγκρουση τρένων, είτε προκαλούνται από όπλα μπάτσων, είτε είναι τα pushbacks των μεταναστριών στα σύνορα και το αιγαίο και οι δολοφονίες τους στα Α.Τ., ενάντια στην πατριαρχία και τις καθημερινές γυναικοκτονίες, τους βιασμούς στα Α.Τ., ενάντια στην αυξανόμενη καταστολή στα πανεπιστήμια, τις πλατείες, τις πορείες και τις καταλήψεις μας, ενάντια στην ακρίβεια και το αυξανόμενο κόστος ζωής, ενάντια στο κράτος και το κεφάλαιο, όλα συνεχίζονται…