Α Ν Ο Ι Χ Τ Ο Π Λ Α Ι Σ Ι Ο
Το Ανοιχτό Πλαίσιο αποτελεί μια ανοιχτή από τα κάτω διαδικασία, στην οποία μπορεί να συμμετέχει κάθε φοιτητής/τρια του συλλόγου που επιθυμεί ισότιμα να συνδιαμορφώσει ένα πολιτικό πλαίσιο που κινείται σε αγωνιστική τροχιά. Μακριά από τις λογικές της ανάθεσης και των έτοιμων λύσεων, κόντρα σε μια νοοτροπία που διαχωρίζει τους φοιτητές σε “ειδικούς” που κατεβάζουν τα πλαίσια και σε φοιτητές ψηφοφόρους, το ανοιχτό πλαίσιο αποτελεί μια διαδικασία συνδιαμόρφωσης, όπου αυτό που κατεβαίνει στην συνέλευση και μετέπειτα ενδεχομένως υλοποιείται αποτελεί πολιτικό κτήμα όλων.
Η κρατική διαχείριση πάνω στις ζωές μας
Η κρατική διαχείριση της πανδημίας φαίνεται ξεκάθαρα ότι αποτέλεσε την αφορμή, προκειμένου το κράτος και το κεφάλαιο να περάσουν νομοσχέδια, όπως αυτά στην εκπαίδευση και την εργασία, που από καιρό ήθελαν να θέσουν σε εφαρμογή. Η πανδημία, λοιπόν, αποτέλεσε το εναρκτήριο άλμα, ώστε να αγοράζουν συνεχώς περιπολικά, ειδικούς φρουρούς και πολεμικούς εξοπλισμούς μας λένε ότι “αδυνατούν” να ενισχύσουν τα ΜΜΜ, να πάρουν μέτρα στους χώρους εργασίας, για να μην συνεχίζουμε να πεθαίνουμε για να δουλεύουμε. Παράλληλα οι νεκροί της πανδημίας έχουν ξεπεράσει τους 15000, τα νοσοκομεία έχουν “κλατάρει”, με μεγάλο ποσοστό των ασθενών να πεθαίνει εκτός ΜΕΘ. Το κράτος αρνείται να ενισχύσει με οποιοδήποτε τρόπο το σύστημα υγείας, να παρέχει πρωτοβάθμια βαθμίδα περίθαλψης, να προσλάβει αναγκαίο μόνιμο υγειονομικό προσωπικό. Οι εργαζόμενες στα νοσοκομεία παλεύουν με απλήρωτες υπερωρίες, ακραία εντατικοποιημένες, καλούνται ουσιαστικά μόνες, ακόμα και με πατέντες, να αντιμετωπίσουν την πανδημία.
Σημασία έχει να σταθούμε και στον τρόπο με τον οποίο το κράτος επέλεξε να αντιμετωπίσει την πανδημία. Το κράτος συνειδητά επιλέγει να μην ενισχύσει το σύστημα υγείας και φέρνει ως σωτήρες της πανδημίας τους κατασταλτικούς μηχανισμούς του κράτους. Ακόμα, και τον εμβολιασμό αντί να εφαρμόζεται με όρους πειθούς, είδαμε να εφαρμόζεται με τιμωρητικούς όρους, με τα rapid test που είναι υποχρεωτικά για την εργασία των ανεμβολίαστων να γίνονται επί πληρωμή. Στο πλαίσιο αυτό το κράτος εντείνει περαιτέρω τους ελέγχους σε κάθε πτυχή της ζωής μας, με αφορμή την πανδημία, αρνούμενο να πάρει ουσιαστικά μέτρα για την προστασία της υγείας μας.
Υποτυπώδες άνοιγμα των σχολών – αφορμή για εφαρμογή του νόμου Κ-Χ
Έπειτα από 1.5 χρόνο κλειστών σχολών, σε συνέχιση της στρατηγικής του κράτους για την διαχείριση της πανδημίας, ώστε να περνάει τα αναδιαρθρωτικά του νομοσχέδια σε εκπαίδευση-εργασία και να δίνει λεφτά όπου πραγματικά χρειάζεται το ίδιο (στρατός αστυνομία – όχι παιδεία, υγεία), ενώ πριν λίγες εβδομάδες οι σχολές διθυραμβικά άνοιξαν επιτέλους δια ζώσης. Στην πραγματικότητα όμως, δεν είναι καθόλου έτσι.
Αυτό που βιώνουμε τις τελευταίες εβδομάδες στις σχολές εκτός από κοροϊδία, είναι κάτι το άκρως ανησυχητικό και επιθετικό. Κατ’ αρχάς, τα μαθήματα δεν είναι αποκλειστικά δια ζώσης. Παρατηρούμε να εφαρμόζεται το μοντέλο της υβριδικής εκπαίδευσης, όπου οι διαλέξεις (και τα εργαστήρια πολλές φορές) μεταδίδονται συγχρόνως μέσω zoom. Αυτό το μέτρο μας δείχνει ότι η τηλεκπαίδευση ήρθε για να μείνει, και πως πλέον η ένταση των ταξικών φραγμών στην εκπαίδευση είναι ακόμα πιο ξεκάθαρη. Όποιος δεν έχει λεφτά να σπουδάσει ας παρακολουθεί ηλεκτρονικά, και ας λουστεί μετέπειτα τις όποιες συνέπειες, και στο φοιτητικό του βίωμα αλλά και στην εργασιακή προοπτική του. Επιπλέον η τηλεκπαίδευση είναι ένα πολύ βολικό μέτρο καταστολής για την αχρήστευση του πιο σημαντικού εργαλείου των φοιτητικών αγώνων, της κατάληψης, όπως είδαμε και στις μαθητικές καταλήψεις το εαρινό εξάμηνο.
Συγχρόνως, όποιο έχει έρθει στο ΑΠΘ τις τελευταίες εβδομάδες σίγουρα έχει παρατηρήσει ένα πανεπιστήμιο το οποίο σε όλες του τις εισόδους έχει ελέγχους. Με αφορμή την υγειονομική κατάσταση, και χωρίς να πάρει κανένα ουσιαστικό μέτρο για το άνοιγμα των σχολών (επίταξη χώρων, πρόσληψη καθηγητικού-καθαριστικού προσωπικού, σπάσιμο τμημάτων, δωρεάν rapid test για όλους-ες), το κράτος έρχεται να στρώσει το έδαφος για τον νόμο Κ-Χ και να τον εφαρμόσει. Επίδειξη πάσο ή ταυτότητας για την είσοδο στο πανεπιστήμιο, αποκλεισμός της κοινωνίας από αυτό, τους χώρους και τις διαλέξεις του, πειθάρχιση και εντατικοποίηση των φοιτητών, αυστηροποίηση και πολιτική-πολιτιστική αποστείρωση των χώρων σπουδών μας. Όλα αυτά φέρνει ο έλεγχος στις εισόδους του ΑΠΘ, ενώ συγχρόνως μέσα στα αμφιθέατρα μας είμαστε στοιβαγμένοι ο ένας πάνω στην άλλη σε καιρό πανδημίας. Υπό αυτό το πρίσμα, πολύ πονηρά μπορεί να πει κάποιος, ότι η τηλεκπαίδευση είναι πιο χρήσιμη από πότε. Σε ένα πανεπιστήμιο το οποίο θα ελέγχεται από παντού, θα σπουδάζουμε ενδεχομένως ηλεκτρονικά, με την μετακύλιση όλου του κόστους φοίτησης πάνω μας, ενώ οι εταιρίες θα ζουν και θα βασιλεύον στα αμφιθέατρα και στα εργαστήρια μας. Δεν είναι τυχαία και η επιθετική κίνηση της κοσμητείας ενάντια του Τριγώνου της πολυτεχνικής, όπου το χτίζουν και το αποκλείουν από τους φοιτητές. Σε ένα τέτοιο πανεπιστήμιο που θέλουν να δομήσουν, οι δημόσιοι χώροι δεν είναι επιθυμητοί, και ειδικά δεν είναι επιθυμητοί στα χέρια των φοιτητών.
Νομοσχέδια Κεραμέως και εκπαιδευτική αναδιάρθρωση
Το νομοσχέδιο Κεραμέως-Χρυσοχοΐδη που ψηφίστηκε, έρχεται να χτίσει το περιβάλλον στο οποίο θα γίνεται απρόσκοπτα η έρευνα για τις εταιρείες και το στρατό, θα εφαρμόζεται η εκπαιδευτική αναδιάρθρωση, χωρίς καμία αντίδραση από τους φοιτητικούς συλλόγους και τα κινήματα που αναπτύσσονται στο campus. Ακριβώς αυτά έρχεται να περιφρουρήσει η πανεπιστημιακή αστυνομία, αλλά και οι κάμερες, οι περιφράξεις, ο έλεγχος στην είσοδο. Θέλουν ένα περιβάλλον ησυχίας-τάξης-ασφάλειας χωρίς συνελεύσεις, χωρίς κινητοποιήσεις, χωρίς ανατρεπτική και ριζοσπαστική κουλτούρα. Έρχονται να βάλουν πειθαρχικά σύμφωνα με κανονισμούς που προβλέπουν έως και φυλάκιση, για τους ανθρώπους που αγωνίζονται ή υπάρχουν στο πανεπιστήμιο με μη προβλεπόμενο τρόπο όσον αφορά τα κριτήρια του κεφαλαίου. Απειλούν με διαγραφές, ώστε να επιβάλλουν τον έλεγχο στον ελεύθερο χρόνο μας, αποκλείοντας παράλληλα φοιτητές/ριες από το πανεπιστήμιο και επιβάλλοντας την συνέχιση της εντατικοποίησής μας.
Όλα τα παραπάνω δεν είναι μια ιδεολογική εμμονή της Νέας Δημοκρατίας για καταστολή, αλλά αποτελεί γενική στρατηγική του κεφαλαίου εδώ και δεκαετίες. Ο συγκεκριμένος νόμος εντάσσεται στις επιταγές του κεφαλαίου που εδώ και χρόνια επιδιώκουν να εφαρμόσουν στο πανεπιστήμιο. Ένα πανεπιστήμιο όπου το μόνο πράγμα που θα κάνουμε είναι να σπουδάζουμε και πειθαρχημένα, με προγράμματα σπουδών που δεν ανταποκρίνονται στις ανάγκες των φοιτητών. Τα πανεπιστήμια δεν θα αποτελούν χώρο κοινωνικοποίησης και πολιτικοποίησης ενώ η εκμετάλλευση των εργαζομένων, των φοιτητριών και των διδακτορικών θα συνεχίζει απρόσκοπτα. Αυτός είναι ο ρόλος του σε αυτό τον κόσμο, η εξειδίκευση του πειθαρχημένου, φθηνού εργατικού δυναμικού το οποίο θα συγχρονίζεται με τις ανάγκες του κεφαλαίου. Έχει σημασία, λοιπόν, να δούμε τι είναι αυτή η χιλιοειπωμένη εκπαιδευτική αναδιάρθρωση που μας έχει επιβληθεί και έρχονται τώρα οι μπάτσοι να περιφρουρήσουν. Εδώ και χρόνια το κόστος φοίτησής μας συνεχώς μετακυλίεται στις πλάτες μας, μέσα από το κόψιμο των παροχών των φοιτητ(ρι)ών πέρα από το όριο φοίτησης, το κόψιμο μεγάλου μέρους των συγγραμμάτων, την συρρίκνωση τον δομών στις εστίες και τη συνεχή προσπάθεια επιβολής αντιτίμου και περιφράξεων στη λέσχη του ΑΠΘ.
Ενώ βρισκόμαστε σε συνθήκες πανδημίας , οι οποίες έχουν εντείνει την προ υπάρχουσα οικονομική κρίση, βλέπουμε την στόχευση του κεφαλαίου να αυξάνει συνολικά το κόστος ζωής, όπως αποτυπώνεται στις μετατιμήσεις στα ενοίκια, στον καφέ, στο πετρέλαιο/φυσικό αέριο. Παράλληλα, το αυξημένο κόστος φοίτησης μετακυλίεται στις πλάτες μας, αφού εξαιτίας της μειωμένης κρατικής χρηματοδότησης, το ελληνικό πανεπιστήμιο δεν μπορεί να προσφέρει ούτε τα στοιχειωδώς απαραίτητα (σίτιση, στέγαση). Είναι κομβικό, λοιπόν, να απαιτήσουμε την δωρεάν λειτουργία της λέσχης του ΑΠΘ για όλους-ες τους-ις φοιτητές-τριες. Να ανοίξει η άνω λέσχη, να προσληφθεί περαιτέρω προσωπικό με μόνιμες συμβάσεις, να λειτουργήσουν περισσότερες διανομές και να βελτιωθεί η ποιότητα του φαγητού που τρώμε εκεί (ή καλύτερα θα τρώγαμε αν προλαβαίναμε). Είναι απαράδεκτος ο οποιοσδήποτε έλεγχος κάρτας σίτισης ή πάσο στην είσοδο της λέσχης. Μετά από χρόνια αγώνων και διεκδικήσεων έχει καθιερωθεί η δωρεάν και ελεύθερη πρόσβαση των φοιτητών – ή όποιου το έχει ανάγκη – στην λέσχη του ΑΠΘ.
Επιπλέον, σημαντικό να τονίσουμε την επίδραση και των άλλων μέτρων των νομοσχεδίων Κεραμέως, συγκεκριμένα τηςνύει τον ανύπαρκτο έλεγχο ασφαλείας και γενικότερα τις άθλιες και επισφαλείς συνθήκες με τις οποίες πολλές από εμάς Ελάχιστης Βάσης Εισαγωγής (ΕΒΕ) για τις πανελλαδικές εξετάσεις και για την αξιολόγηση των καθηγητών στα σχολεία, οι οποίοι έκαναν τεράστιες απεργίες ενάντια σε αυτό το μέτρο, διότι σύμφωνα με το νομοσχέδιο, αν κάποιος καθηγητής αρνηθεί την αξιολόγηση αυτού και του σχολείου του, τίθεται σε αναστολή. Άλλη μια επίθεση στους εργαζόμενους από το κράτος μετά το νομοσχέδιο Χατζηδάκη, και συγκεκριμένα στους εκπαιδευτικούς, στην εντατικοποίηση της εργασίας τους και στην τοποθέτηση τους σε μια κατάσταση απειλής για την δουλειά τους αν δεν συμμορφώνονται με τις επιταγές του Υπουργείου Παιδείας, αλλά και των όποιων ενδεχομένων επιχειρηματικών δραστηριοτήτων στα σχολεία.
Συγκεκριμένα, φέτος είδαμε 23.000 παιδιά να μένουν εκτός της δημόσιας εκπαίδευσης και να σπρώχνονται στην ιδιωτική, γεγονός για το οποίο πανηγυρίσε πρόσφατα ο Μητσοτάκης. Είναι ξεκάθαρο από όλες τις κινήσεις του ελληνικού κράτους και όλων των κυβερνήσεων του τα τελευταία χρόνια, πως στρατηγικός στόχος του είναι η ολομέτωπη επίθεση στην δημόσια και δωρεάν παιδεία, καθώς και η επιθυμία ιδιωτικοποίησης αυτής όλο και περαιτέρω. Πλέον, είτε θα σπρώχνονται τα φτωχότερα λαϊκά στρώματα στην ιδιωτική εκπαίδευση, είτε θα μπαίνουν σε ένα πανεπιστήμιο στο οποίο κουμάντο θα κάνουν οι εταιρείες και η γνώση και η έρευνα αυτού θα προορίζονται μόνο για αυτές, για τον στρατό, και την αστυνομία. Ένα πανεπιστήμιο στο οποίο δεν θα επιτρέπεται τίποτα άλλο από το να σπουδάζεις σε αυστηρά ορισμένα χωροχρονικά πλαίσια.
Το κεφάλαιο, το κράτος, η πατριαρχία δολοφονούν
Μέσα σε λίγες μέρες γίναμε μάρτυρες 7 ακόμα δολοφονιών. Δολοφονιών που έχουν ξεκάθαρα ταξικό πρόσημο.
Ξεκινώντας ένας εργάτης της Cosco χτυπήθηκε θανάσιμα από γερανογέφυρα, εν ώρα εργασίας, στο λιμάνι του Πειραιά. Το συγκεκριμένο συμβάν καταδεικερχόμαστε καθημερινές αντιμέτωπες. Ήσσονος σημασία για την συγκεκριμένη δολοφονία αποτελεί το γεγονός ότι ο εργάτης βρισκόταν σε κόντρα βάρδια, προερχόμενος απο δωδεκάωρη εργασία την προηγούμενη. Όλα αυτά έρχονται ως απόρροια του νέου αντεργατικού νόμου Χατζιδάκη που νομιμοποιεί την εντατικοποίηση αλλά και τέτοιου είδους συνθήκες εργασίας.
Λίγες μέρες μετά είχαμε το τραγικό δυστύχημα ενός διανομέα της WOLT. Παρ’ όλες τις πολύ επικίνδυνες συνθήκες του επαγγέλματος των διανομέων, η συγκεκριμένη εργασία δεν κατατάσσεται στα βαρέως, ανθυγιεινά επαγγέλματα, στερώντας από τους εργαζόμενους τις εργασιακές συνθήκες που τους αξίζουν. Επιπλέον, η παροχή υπηρεσιών στην συγκεκριμένη εταιρεία με την ιδιότητα των Freelancers έχει ως συνέπεια η εταιρεία να απαλλάσει τον εαυτό της από την ασφάλιση και κατ’ επέκταση την αποζημίωση των εργαζομένων σε τέτοιου είδους περιστατικά.
Την ίδια στιγμή, την Παρασκευή 22/10, μετά από πολύωρη καταδίωξη κλεμμένου αμαξιού δολοφονείται ο Νίκος Σαμπάνης, ένας 18χρονος Ρομά, απο πυρά της Ελληνικής Αστυνομίας, ενώ τραυματίζεται σοβαρά και ο συνοδηγός του αμαξιού. Τα ΜΜΕ και η αστυνομία τρέχουν να καλύψουν την είδηση στρεβλώνοντας την πραγματικότητα. Παρουσιάζουν ψευδή στοιχεία για τον δολοφονημένο και ταυτόχρονα δίνουν μια εκδοχή για το περιστατικό που απέχει πολύ από αυτό που συνέβη στην πραγματικότητα. Αυτό που, τελικά, ξέρουμε είναι ότι αστυνομικοί γάζωσαν άοπλους Ρομά εν ψυχρώ. Καθόλου δεν μας εκπλήσσουν τέτοια ακραία περιστατικά βίας από τους επίδοξους σερίφηδες της ΕΛΑΣ , αφού από τη μία είναι το ίδιο το κράτος που τους οπλίζει , και από την άλλη τα ΜΜΕ είναι πάντα εκεί για να ξεπλένουν οποιαδήποτε παρόμοια δράση τους .
Ταυτόχρονα , η μεταναστευτική πολιτική που εδώ και χρόνια ακολουθείται , είχε ως συνέπεια την δολοφονία 3 ακόμα μεταναστών που κυριολεκτικά πνίγηκαν ζωντανοί στο Αιγαίο. Είναι ξεκάθαρο πως η πολιτική των επαναπροωθήσεων και των κλειστών συνόρων θα συνεχίσει να γεννά νεκρούς ανθρώπους , που ψάχνουν ένα καλύτερο αύριο , μέσα από τέτοιου είδους δυστυχήματα .
Τέλος σε συνέχεια της έμφυλης βίας και της δομικής σύνδεσης της πατριαρχίας και του καπιταλισμού έρχεται μια ακόμη γυναικοκτονία, 13 σε σειρά που μας υπενθυμίζει πως η μάχη με τον σεξισμό δεν έχει τελειώσει.
Κλείνοντας , είναι φανερό ότι στα μάτια κράτους και κεφαλαίου , οι ζωές όλων δεν αξίζουν το ίδιο . Το εργατικό δυναμικό παραμένει αναλώσιμο , ενώ περιθωριοποιημένες ομάδες όπως οι Ρομά βιώνουν καθημερινά την επιθετικότητα κράτους και κοινωνικού περίγυρου .
Εξέγερση του Πολυτεχνείου
Σήμερα, 48 χρόνια μετά την εξέγερση του Πολυτεχνείου το αφήγημα του κράτους συνεχίζει να στηρίζει ότι ο αγώνας του Πολυτεχνείου, οι καταλήψεις και οι συγκρούσεις, ήταν καθαρά αντιχουντικές και κατάφεραν να νικήσουν τον φασισμό. Σύμφωνα με αυτό, η δημοκρατία “αποκαταστάθηκε” και όλα έβησαν καλώς. Οι ουσιαστικές αιχμές όμως που τέθηκαν και οδήγησαν φοιτήτριες/φοιτητές και άτομα από τις κατώτερες κοινωνικές τάξεις να εξεγερθούν, δεν ικανοποιήθηκαν ποτέ και το βλέπουμε και σήμερα βάσει όσων αναφέραμε και παραπάνω.
ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ:
-Να καταργηθεί νομοσχέδιο Κεραμέως-Χρυσοχοϊδη
-Ενάντια στην τηλεκπαίδευση και στο υβριδικό μοντέλο εκπαίδευσης. Ουσιαστικό άνοιγμα των σχολών με όλα τα μέτρα προστασίας: επίταξη χώρων, σπάσιμο των τμημάτων, πρόσληψη καθηγητικού και καθαριστικού προσωπικού.
-Ενάντια στις διακρίσεις μεταξύ εμβολιασμένων-ανεμβολίαστων, δωρεάν rapid test για όλους/ες
-Κανένας έλεγχος στις εισόδους του ΑΠΘ, καμία επίδειξη edupass, πάσο, ταυτότητας.
-Ενάντια στα κλειδώματα του ΑΠΘ. Κάτω τα χέρια από το τρίγωνο του πολυτεχνείου. Τρίγωνο ανοιχτό και ξεκλείδωτο για όλους-ες τους-τις φοιτητές-τριες.
-Άμεση αθώωση των συλληφθέντων της πορείας στις 23/10 για την κρατική δολοφονία στο Πέραμα
-Άμεση στήριξη του ΕΣΥ και περίθαλψη για όλες/όλους
-Ενάντια στην Ιδιωτικοποίηση της Εκπαίδευσης. Ενάντια στα προπτυχιακά προγράμματα σπουδών με δίδακτρα. Καμία εξίσωση των πτυχίων ιδιωτικών-δημόσιων πανεπιστημίων
-Ενάντια στους ταξικούς φραγμούς στα πανεπιστήμια. Καθολική και δωρεάν πρόσβαση στο πανεπιστήμιο για όλους-ες.
-Ούτε κλειστά, ούτε ανοιχτά στρατόπεδα συγκέντρωσης. Χαρτιά σε όλους τους/τις μετανάστες/τριες
-Όχι στα ενιαία ψηφοδέλτια και τις ηλεκτρονικές ψηφοφορίες.
-Σίτιση για όλους-ες στη λέσχη, ανανέωση της σύμβασης των εργαζόμενων. Ούτε σκέψη για ΣΔΙΤ στις εστίες.
-Άνοιγμα της πάνω λέσχης καθημερινά και ολημερις, άνοιγμα νέων διανομών στην κάτω λέσχη. Καλύτερη ποιότητα φαγητού σε λογικά χρονικά πλαίσια αναμονής. Κανένας έλεγχος για σίτιση στην λέσχη – ούτε κάρτα σίτισης, ούτε πάσο – , λέσχη ανοιχτή σε όλη την κοινωνία
-Καμία σκέψη για συγχωνεύσεις-καταργήσεις ιδρυμάτων. Καμία αξιολόγηση στις σχολές. Καμία σύνδεσή της με την κρατική χρηματοδότηση.
-Μηνιαίο επίδομα ενοικίου ύψους τουλάχιστον 300 ευρώ σε όλους-ες τους-ις φοιτητές-τριες.
ΠΡΟΧΩΡΑΜΕ ΣΕ:
– Κατάληψη των σχολών 15-16-17 Νοεμβρίου
– Κάλεσμα στην πορεία της 17 Νοέμβρη στις 18:00 στο Πολυτεχνείο
– Κινητοποίηση στα διοικητικά όργανα του πανεπιστημίου
– Μοιράσματα κειμένων σε σχολεία σε σχέση με το Νομοσχέδιο Κ-Χ και την ΕΒΕ
– Παρέμβαση στην λέσχη για την κατάσταση που επικρατεί
– Οργάνωση εκδήλωσης διεθνιστικής αλληλεγγύης με μαζί με Τούρκους αγωνιστές του φοιτητικού κινήματος
– Κάλεσμα σε Συντονιστικό Γενικών Συνελεύσεων
– Συγκρότηση συντονιστικής επιτροπής για την υλοποίηση των αποφάσεων της Γ.Σ. Παρασκευή 12 Νοεμβρίου στις 14.00
– Επόμενη Γενική Συνέλευση Πέμπτη 25 Νοεμβρίου στις 16.00 στην Α5